Αυτοκινητιστές !!!

Στήν Αθήνα πρίν από πολλά πολλά χρόνια ό κόσμος μετακινείτο μέ άμαξες.
Οταν ήθελες νά πάς κάπου  μέ κάποια αξιοπρέπεια  η έπρεπε νά μετακινηθείς γρήγορα καί δέν είχες δικό σου μεταφορικό μέσο, τότε νοίκιαζες μιά άμαξα καί σέ πήγαινε ό αμαξάς… Αμαξες καί αμαξάδες στήν πόλη δέν υπήρχαν καί πάρα πολλοί διότι οί πολύ πλούσιοι είχαν δικά τους “ιππήλατα” όπως  λεγόντουσαν,  καί  οί φτωχοί δέν είχαν τήν πολυτέλεια συχνά νά μετακινούνται μέ τέτοιο “χλιδάτο” τρόπο.
Κάποτε έφτασε καί τό αυτοκίνητο στόν τόπο μας καί όπως ήταν φυσικό παραγκώνισε τά αμαξάκια και οί αμαξάδες βρέθηκαν σέ δεινή θέση μή έχοντας δουλειά.
Τό κράτος έδωσε τότε σ’ αυτούς τούς φτωχούς αμαξάδες άδεια νά μεταφέρουν κόσμο μέ τό αυτοκίνητο πού θά αγόραζαν. Αυτοί ήταν οί πρώτοι ταξιτζήδες οί οποίοι εξυπηρετούσαν τόν κόσμο γιά παρά πολλά χρόνια καί κατά κάποιον τρόπο χρειάζονται καί σήμερα αλλά όχι σ’ αυτό τό εκφυλισμένο σημείο στό οποίο έχουν φτάσει στίς μέρες μας.
Στήν Αθήνα κυκλοφορούν επί εικοσιτετραώρου βάσεως σχεδόν 15000 ταξί!!! Κάποιοι λένε ότι είναι περισσότερα γιατί δυστυχώς υπάρχουν καί πάρα πολλά παράνομα ταξί “μαϊμού” πού δέν μπορεί νά τά ξεχωρίσει κανείς αλλά κυκλοφορούν, επιτείνοντας τό πρόβλημα τής πόλης πού είναι τεράστιο.
Σέ  καμμιά άλλη πόλη τής Ευρώπης δέν παρατηρείται τέτοιο φαινόμενο, δηλ. νά κυκλοφορούν τόσα ταξί νά δημιούργούν κυκλοφοριακό κομφούζιο καί νά εμποδιζουν τήν κίνηση τών μέσων μαζικής μεταφοράς.
Εκτός αυτού πάρα πολλά είναι βρώμικα καί κακοδιατηρημένα σέ σημείο πού όταν μπαίνεις μέσα νά υποφέρεις ώς τήν ώρα πού θά ξαναβγείς.
Σαφώς υπάρχουν καί εξαιρέσεις φωτεινότατες πού τιμούν τό επάγγελμα πού κάνουν καί πού θά πρέπει νά παραμείνουν, διότι αυτοί χρειάζονται.
Οί ταξιτζήδες λοιπόν ανέκαθεν είχαν απαιτήσεις διάφορες τίς οποίες υπεστήριζαν μέ τήν μορφή απεργιών κάνοντας τούς ανθρώπους τής πόλης νά απασχολούνται καί νά δυσκολεύονται από κλεισίματα δρόμων καί άλλες εκδηλώσεις πού σκοπό είχαν νά πιέσουν τήν πολιτεία νά ικανοποιήσει τά αιτήματά τους. Καί τώρα πού γράφονται αυτές οί γραμμές ή χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς πιεσεως γιά νά ικανοποιηθούν αιτήματα ταξιτζήδων.
Υπ’ όψιν ότι ή ονομασία τών οδηγών ταξί άλλαξε καί λέγονται τώρα… “αυτοκινητιστές”.
Δηλαδή οί υπόλοιποι πού ασχολούνται μέ τήν μεταφορά ατόμων γιατί νά μήν λέγονται  έτσι; Ο οδηγός λεωφορείου, ό οδηγός τρόλεϋ, ό οδηγός σχολικού γιατί νά μήν λέγεται αυτοκινητιστής; Δέν είναι ή κύρια ασχολία του η οδήγηση αυτοκινήτου;
Τέλος πάντων τό θέμα μας είναι οί απαιτήσεις τών ταξιτζήδων.
Θέλουν νά μήν τούς επιβληθεί ή τοποθέτησις ταμειακής μηχανής στό όχημά τους.
Τό ταξί είναι κι’ αυτό ένα κατάστημα καί δέν είναι δυνατόν νά μήν ελεγχεται φορολογικώς καί οπωσδήποτε θά πρέπει νά αποδίδει φόρο στήν πολιτεία.
Θέλουν νά  εισέρχονται  στίς  λωρίδες  κυκλοφορίας πού προορίζονται γιά τά μέσα μαζικής μεταφοράς πράγμα πού άν τούς επετρέπετο θά καταργούσε ουσιαστικά τήν λεωφορειολωρίδα.
Πιστεύουν ότι συγκαταλέγονται στά μέσα μαζικής μεταφοράς πράγμα πού δεν στέκει, ούτε νά τό σκεφθεί κανείς, τήν στιγμή πού τό τάξί μεταφέρει από ένα έως τέσσερα άτομα τό πολύ. Δηλαδή θά μπορώ εγώ ώς ένας άνθρωπος νά μισθώσω ένα ταξί καί νά κινούμαι μέσα στήν λεωφορειολωρίδα εμποδίζοντας  τό λεωφορείο πού ενδεχομένως νά μεταφέρει εκείνη τήν στιγμή καί εβδομήντα ακόμη άτομα !!!
Ομως, εγώ, τό ίδιο άτομο, δέν μπορώ νά κινηθώ μέ τό αυτοκίνητό μου στήν ίδια λωρίδα  (ορθώς) αλλά άν πάρω ταξί μπορώ !!!
Αυτά καί διάφορα άλλα απαιτούν οί “αυτοκινητιστές” πού δέν έχουν όμως αντιληφθεί ότι οί καιροί αλλάζουν πάλι όπως καί τότε με τούς αμαξάδες καί δέν θά τούς έχει πιά ανάγκη ό κόσμος σέ μερικά χρόνια, ίσως όχι πολλά, όπως τούς έχει ανάγκη τώρα πράγμα πού αυτοί εκμεταλεύονται μέ διπλό καί τριπλομισθώσεις.
Ηδη τό μετρό έφερε μιά μεγάλη αλλαγή καί μιά ανακούφιση σέ πάρα πολύ κόσμο. Η επέκτασίς του θά βοηθήσει αφάνταστα. Επίσης ό προαστιακός σιδηρόδρομος, τό τράμ, ή κίνησις τών ανθρώπων μέ μοτοσυκλέττες θά αναγκάσει τούς ιδιοκτήτες οχημάτων ταξί νά παροπλίσουν πολλά από τά οχήματά τους.
Θά παραμείνουν στό επάγγελμα λιγώτεροι και ασφαλώς οί ικανότεροι, οί οποίοι καί θά καλύπτουν τίς προδιαγραφές πού ειναι απαραίτητες γιά τή κίνηση ένός τέτοιου οχήματος.
Αυτή είναι μιά μοιραία εξέλιξις καί δέν μπορεί νά αποτραπεί σέ καμμιά περίπτωση κι’ έτσι μετά από, τό πολύ, επτά χρόνια θά κυκλοφορεί στήν Αθήνα τό έν τρίτον τών ταξί πού κυκλοφορούν σήμερα καί οί ιδιοκτήτες των θά αμείβονται μέ τό σωστό, ακριβό κόμιστρο, όπως συμβαίνει σ’ όλες τίς μεγάλες πόλεις τού κόσμου όπου δέν παίρνει κανείς ταξί γιά τό τίποτα, διότι, είναι ακριβό αλλά καί γιατί συνήθως μπορεί κάλλιστα, νά εξυπηρετηθεί μέ τά μέσα μαζικής μεταφοράς.
Ο κόσμος θά προτιμά νά κινείται μ’ αυτά τά μέσα καί λίγοι θά είναι οί τρελλοί πού θά παίρνουν τ’ αυτοκίνητό τους αντί νά πάρου λεωφορείο εφόσον αυτό θά κινείται γρήγορα καί θά στοιχίζει λιγώτερο.
Σταδιακά θά καταργηθεί καί τό εντελώς ηλίθιο μέτρο τών μονών/ζυγών πού από τότε πού εφαρμόστηκε τό μόνο πού κατάφερε ήταν νά διπλοτριπλασιάσει τ’ αυτοκίνητα στήν πόλη αφού ό καθένας αγόρασε καί δεύτερο αυτοκίνητο μέ μονό ή ζυγό αριθμό γιά νά μπορεί νά κυκλοφορεί πάντα.
Αυτό βεβαίως δέν τό καταλαβαίνουν, ούτε καί τώρα, πού έχει αποδειχθεί πανηγυρικά ή αποτυχία του, οί φαεινοί εγκέφαλοι τών κρατούντων!!!
Τά ταξί δέν θά δημιουργούν έμφραγμα στήν κυκλοφορία εφόσον δέν θά είναι τόσα πολλά καί δέν θά κινούνται συνέχεια, μόνο πού θά υπάρξει πρόβλημα επιβιώσεως τών “αυτοκινητιστών” πράγμα πού θά πρέπει από τώρα νά σκεφθούν καί νά δούν πώς θ’ αντιμετωπίσουν οί ίδιοι μόνοι τους, αντί νά αναλώνονται σέ προσωρινές επιτυχίες “αγώνων” όπως λέει ό γραφικός καί πάντα εκνευρισμένος συνδικαλιστής αρχηγός τους.