Διπλοπαρκαρίσματα.

Είναι λυπηρό καί περίεργο ότι πρέπει γιά τό αυτονόητο νά ασχολείται ό πολίτης καί νά φροντίζει αυτός γιά τά δικαιωματά του καί όχι ή πολιτεία πού έχει, τουλάχιστον πρέπει νά έχει, τά μέσα γιά νά τόν προστατεύσει. Μιλάμε γιά τό φαινόμενο τού διπλοπαρκαρίσματος!!!
Σέ καμμιά χώρα τού κόσμου ακόμη καί στήν Ελλάδα, πρίν από κάποια χρόνια, δέν θά διανοείτο κανείς νά παρκάρει τό αυτοκίνητό του δίπλα από ένα άλλο μέ τρόπο πού νά μήν αφήνει τόν άλλο, τόν νόμιμα παρκαρισμένο, νά φύγει όταν καί όποτε τό θελήσει…
Σέ πολλούς δρόμους τής Αθήνας καί αναφέρω ενδεικτικά τήν Σκουφά, τήν Καρνεάδου τήν Αναγνωστοπούλου κ.α. στό Κολωνάκι, τήν Ευρυτανίας, τήν Ριανκούρ, τήν Σεβαστουπολεως τήν Ευρυτανίας κ.α. στούς Αμπελοκήπους τήν Στουρνάρη, τήν Ναυαρίνου κ.α. στά Εξάρχεια καί σέ πάρα πολλούς άλλους δρόμους δέν υπάρχει περίπτωση νά περάσει κάποιος οποιαδήποτε ώρα τής ημέρας καί νά μήν δεί πάρα πολλά αυτοκίνητα νά εμποδίζουν τά νομίμως σταθμευμένα αλλά καί νά εμποδίζουν ακόμη καί τήν κίνηση τών αυτοκινήτων πού περνούν τόν δρόμο…
Βεβαίως από  τούς δρόμους αυτούς περνά αραιά καί πού καί τό περιπολικό τής αστυνομίας, πού ασφαλώς βλέπει τήν καταφανέστατη  παράβαση καί τήν δυσκολία πού δημιουργελιται στούς οδηγούς!
Τί πιό λογικό από τό νά σταθεί μπροστά  από τόν παραβάτη καί κακοήθη οδηγό πού εγκατέλειψε τό όχημά του  έτσι καί  νά  τού κόψει τήν ελάχιστη κλήση πού προβλέπει ό νόμος γι’ αυτή τήν τόσο σοβαρή παράβαση;;;
Αναρωτηθήτε παρακαλώ όσοι διαβάζετε αυτές τίς γραμμές άν έχετε δεί ποτέ κάποιον απ’ αυτούς τούς αγενείς, ανεγκέφαλους Αθηνοβλάχους (μέ τήν κακή σημασία τής λέξης), αδιάφορους καί κρετίνους νά  έχει τιμωρηθεί μέ μιά κλήση ή μέ αφαίρεση πινακίδων η μέ  απομάκρυνση τού  αυτοκινήτου μέ γερανό πού είναι καί ή ενδεδειγμένη αντιμετώπιση αυτής τής κατάστασης χωρίς νά έχει πάρει κάποιος τηλέφωνο στό 100!!!
Δηλαδή  νά έχει επιληφθεί τού θέματος μόνο του τό όργανο πού είδε, πού διαπίστωσε τήν παράβαση καί πού ευαισθητοποιούμενο αποφάσισε νά επιβάλλει τόν νόμο επιτέλους!!! Ας τό δούμε αυτό καί τί στόν κόσμο !!!
Δέν μπορώ εγώ νά περιμένω αγανακτησμένος καί σκασμένος τήν “κυρία” νά πάρει τό Cherokee μέ τά αλάρμ αναμμένα γιά να μπορέσω νά ξεπαρκάρω τό Twingo μου νά πάω στήν δουλειά μου.
Η κυρία μπορεί νά επιστρέψει μετά από είκοσι λεπτά αφού έχει τελειώσει τά ψώνια της σ’ εκείνο τό σημείο τής Αθήνας γιά νά πάει σέ κάποιο άλλο νά κάνει τό ίδιο πράγμα, εγώ όμως στό μεταξύ θά έχω χάσει ίσως κάποιο σημαντικό ραντεβού ή τό λιγώτερο, θά έχω χάσει τήν ψυχική μου ηρεμία !!!
Η επίσης νά περιμένω μισή ώρα τόν κύριο μέ τό γιάπικο κουστουμάκι καί τό  κομπολογάκι στό χέρι (απόκτημα τελευταίο λόγω όψιμης κουλτούρας) γιά νά μού πεί μέ θράσος…”σόρυ”… καί νά φύγει ανενόχλητος γιατί οί καλοί μου τρόποι κατάλοιπα μιάς άλλης εποχής δέν μού επιτρέπουν νά τού φερθώ όπως τού αξίζει καί τού χρειάζεται !!!
Αυτά όλα μέ γεμίζουν πίκρα, όχι  τόσο γιά τόν κύριο πού δυστυχώς υπάρχει σ’ αυτή τή γή, ενώ δέν θάπρεπε, ούτε γιά τήν κυρία, πού έχει τό πάνω μέρος τού σώματος ακατοίκητο. Αυτοί υπάρχουν γιατί ή πολιτεία τούς δημιουργεί μέ τήν ανοχή της.
Μέ γεμίζει πίκρα ό αστυφύλακας πού δέν θέλει νά δεί τόν οποιασδήποτε  μορφής παράνομο καί  δέν φροντίζει  νά τόν εξουδετερώσει όπως έχει χρέος γιατί αυτή είναι ή δουλειά του… Πρέπει νά τήν κάνει καί νά μήν  βαρυέται…
Νά μήν λέει ότι: “δέν θά βγάλω εγώ τό φίδι από τήν τρύπα. Νά τό βγάλει καί νά τού λειώσει τό κεφάλι γιά νά μήν  μπορέσει πιάνά ξαναδαγκώσει……………..