ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΕΣ

ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΕΣ

Οσοι οδηγοί μοτοσυκλέττας έχουν  διαβάσει  τόν κώδικα οδικής κυκλοφορίας γνωρίζουν καλά ότι τό άρθρο 16 παράγρ. 3  ορίζει σαφώς ότι οί οδηγοί τών οχημάτων (συμπεριλαμβανομένων καί τών οδηγών μοτοσυκλεττών) οφείλουν νά κινούνται στό μέσον τής λωρίδας κυκλοφορίας.
Μέ τήν λογική αυτή θά μπορούσε κανείς νά φανταστεί στήν Αθήνα τού σήμερα μιά μηχανή νά κινείται στήν Πανεπιστημίου πίσω απ’ τ’ αυτοκίνητα καί  νά μήν  προσπερνά διότι από αριστερά ή δεξιά δέν υπάρχει ελεύθερος χώρος εφόσον υπάρχουν παντού οχήματα.
Βεβαίως άν πατήσει τήν διαχωριστική γραμμή τής λωρίδας μπορεί νά περάσει θαυμάσια αλλά “δέν πρέπει νά τό κάνει διότι σύμφωνα μέ τό άρθρο, θά  είναι παράβαση”.
Κάθεται λοιπόν πίσω από τ΄ αυτοκίνητα καί μιάς καί κυκλοφορούν τόσες πολλές μηχανές καί  μηχανάκια  στίς  πόλεις μπορεί κανείς νά φανταστεί τί θά γινόταν άν όλοι λειτουργούσαν έτσι καί καταλαμβάνοντας τρία μέτρα δρόμου  στήν  λωρίδα, δέν προσπερνούσαν μήν τυχόν καί παρανομήσουν!!
Τό θέαμα θά ήταν ηλίθιο, κωμικό καί ή κατάστασις τραγική διότι τό μποτιλιάρισμα θά ξεπερνούσε κάθε λογική.
Οπως  είναι  φυσικό  σιγά  σιγά θά λιγόστευαν καί οί μοτοσυκλέττες από τούς δρόμους διότι, γιά ποιό λόγο νά παίρνει κανείς μηχανή στήν πόλη αφού δέν μπορεί νά κινηθεί πιό γρήγορα; Θά πάρει κι’ αυτός τό αυτοκίνητό του καί θά επιτείνει τήν ασφυξία !!!
Ομως αυτό ευτυχώς  δέν γίνεται καί οί μοτοσυκλετιστές δίνουν μιά κάποια λύση στό έμφραγμα τών πόλεων καί θά έπρεπε ν’ αντιμετωπίζονται μέ κάποια συμπάθεια από τούς οδηγούς τών  αυτοκινήτων  μιάς  καί  συντελούν  καί  αυτοί  στήν
αποσυμφόρηση τής κυκλοφορίας.
Η πολιτεία θά έπρεπε νά φροντίσει νά καταστήσει νομίμους τούς οδηγούς τών δικύκλων τροποποιόντας αρκετά άρθρα τού κώδικα οδικής κυκλοφορίας τά  οποία έκ τών πραγμάτων είναι ανεφάρμοστα. Πάρ’ όλο πού ό κώδικας μέ τό νομοσχέδιο 2696/1999 άλλαξε, υποτίθεται πρός τό πλέον σύγχρονο πάρα πολλά άρθρα παραμένουν σέ καθεστώς πρωτόγονης  σκέψης.
Χρειάζεται ό νομοθέτης νά είναι οδηγός αυτοκινήτου,  μοτοσυκέτας, μοτοποδηλάτου, ποδηλάτου, νταλίκας,  μπουλντόζας  καί γενικώς παντός οχήματος καί άν δέν  είναι  τότε  νά  ζητάει τήν γνώμη άλλων πού αποδεδειγμένα είναι  γνώστες τών “πραγματικών” συνθηκών κυκλοφορίας.
Μέ τόν σύνδυασμό όλων αυτών θά μπορούσε νά γίνει ένας κώδικας δίκαιος, σύγχρονος πού θά παρείχε ασφάλεια σέ οδηγούς καί πεζούς.